Bp Piotr Libera podczas Eucharystii w Sanktuarium Matki Bożej Sierpeckiej – Pani Niezawodnej Nadziei powiedział, że gdy wszystko zdaje się chwiać: moralność, poczucie bezpieczeństwa, ekonomia – to Maryja uczy, jak stać pod krzyżem i wytrwać.
- Naszej Matce i Królowej nie wystarczy, że uznajemy Jej najwyższą godność królewską i że zdobimy Jej skronie koronami. Ona, jak prawdziwa Matka, chce się z nami podzielić swą królewskością i pragnie nas jej nauczyć, czyli tego, że i my możemy stać pod krzyżem, nie uciekać od niego, nie leżeć bezsilnym i obojętnym blisko krzyża, ale pod nim z godnością wytrwać, a tym samym usłużyć Jezusowi oraz ludziom cierpiącym i potrzebującym – głosił kaznodzieja.
Odwołał się do wspomnień jubilatki, że gdy przed laty chciała zapukać do furty sierpeckiego klasztoru, to jej mama przypomniała z przestrogą pewne przysłowie: „w klasztorze jest twarde łoże i rano trzeba wstać”. W jej zakonnej posłudze wypełniły się też słowa z Reguły św. Benedykta: „gdy będzie się postępować w życiu wspólnym, to serce się rozszerzy”.
Biskup podziękował siostrze Reginie za świadectwo życia pod krzyżem Jezusa, blisko Maryi, na świętym sierpeckim wzgórzu. Zaznaczył, że przeżywany jubileusz każe spojrzeć z Bożej perspektywy na życie. W ostatnim czasie przeraża krwawa wojna na wschodzie, bo kwestionuje cały dotychczasowy porządek pokoju i bezpieczeństwa w świecie i Europie. Trudno też znaleźć nadzieję, gdy w pracy i w rodzinie jest wiele kłopotów i trudności.
- Także w Kościele i jego wspólnotach pytamy o sens współczesnych kryzysów wiary, które dotykają zwłaszcza ludzi młodych i małżeństwa, a także nasze klasztory i seminaria duchowne. Przywołuję te wszystkie dylematy współczesności u Matki Bożej Niezawodnej Nadziei, bo nam samym czasami tak trudno o nadzieję. Jednak trzeba mieć wiarę, aby czytać dzieje świata i ludzi. Czas chrześcijaństwa się nie skończył, właśnie teraz ono zaczyna się na nowo - uważał bp Libera.
W czasie Eucharystii s. Regina OSB po 50 latach odnowiła swoje śluby. Na jej głowę, podobnie jak w dniu pierwszych ślubów, nałożony został wieniec z róż. Jubilatka otrzymała też jubileuszowy krzyż. Wspólnie z nią modliły się pozostałe siostry z sierpeckiej wspólnoty, w tym przełożona klasztoru s. Miriam OSB, a także ks. Marek Tomulczuk SAC, proboszcz parafii pw. św. Benedykta w Sierpcu.
Pierwsze siostry Benedyktynki trafiły do Sierpca na początku XVII wieku z Chełmna. W 1892 roku opactwo uległo kasacie. Siostry wróciły do klasztoru dopiero w 1947 roku.
