Blogi

Pierwszy raz minąłem się z ks. Jerzym Popiełuszko w 1968 r., kiedy rozpoczynałem klerycką służbę wojskową w Bartoszycach. W szarym bloku, ostatnim bodaj w szeregu zabudowań dawnego pułku czołgów, mieścił się nasz 54 Szkolny Batalion Ratownictwa Terenowego. Dopiero po latach dowiedziałem się, że na tych samych korytarzach stawał do wieczornego apelu obywatel szeregowy Popiełuszko; słyszał te same docinki na temat różańca, który trzeba było wyjąć z kieszeni i wyjaśniać złośliwie dociekliwemu kapralowi, do czego służy on w wojsku.

O niedzielnej kawie z Panem Bogiem w Jego domu

Patrzę i oczom nie wierzę: w KAI informacja o Międzynarodowym Kongresie Naukowym pt. „Dehumanizacja i depersonalizacja w medycynie i świecie współczesnym a życie św. Jana z Dukli” w Lublinie. Jednym z gości jest aktor Jerzy Stuhr. Cytuje Dostojewskiego: „Wyjdź na rozstaje dróg i przyjmij cierpienie, zrób znak krzyża i przyjmij cierpienie”.

Także ostatni etap ziemskiego pielgrzymowania ks. prof. Tadeusz Żebrowski przeszedł w swoim stylu. Na środę, 8 września, miał zaplanowaną operację na oczy. Mimo swoich 89 lat, porobił wszystkie badania, uspokoił trochę niesforną rękę, kupił buty, chciał po prostu lepiej widzieć. Zresztą do końca jego duże niebieskie oczy były czujne, sprawiał wrażenie, że wie dokąd idzie, mimo chwiejnego kroku, słabnącego wzroku, nieodłącznej laski, coraz częstszego milczenia.

„Francjo, najstarsza córo Kościoła, co zrobiłaś ze swoim chrztem?” – pytał lud Francji w 1985 roku Jan Paweł II. Teraz wygląda na to, że córa, bardzo już doświadczona życiowo, budzi się z głębokiego letargu. Wprowadzający liberalne ustawy prezydent Hollande ma dramatycznie niskie słupki poparcia.

Nowa- stara ewangelizacja

Ponieważ zaczynam wykład monograficzny na UKSW o teologicznych i antropologicznych wymiarach współczesnego kryzysu rodziny, od miesiąca szukam polskiego tłumaczenia Instrumentum laboris, dokumentu roboczego

„Księże, jaka wiara ludzi, taka i ofiara…”

Na ulicach miast i w mediach już widać kandydatów do samorządu. Żyjemy w państwie demokratycznym, gdzie zdarzają się przypadki, że większość oszołomów i cwaniaków wygrywa z uczciwymi i prawymi kandydatami. Przed wyborami warto ludziom przypominać, aby głosowali przede wszystkim na uczciwość.

Niepokoi mnie, że dyskusja o przemocy w rodzinie, która toczy się z okazji ratyfikacji słynnej Konwencji o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, pełna jest agresji, zarzutów, podejrzeń. Jak to się dzieje, że chcąc usuwać przemoc, używamy słów obrażających innych

Jest sobotni, dość leniwy poranek. Przy śniadaniu oglądam telewizję śniadaniową na kanale TVP. Troje publicystów komentuje nowy rząd: „Katechetka ministrem? A fe!”. Myślę - o naiwni, nawet nie wiecie, jak inteligentne są katechetki, które znam. W ciągu tygodnia sytuacja okazuje się jednak rozwojowa, bo zwolniony zostaje z pracy jeden z wiceministrów m.in. ze względu na poglądy - katolickie. W katolickim kraju.

Zabieszczaduj...

Rozreklamowany film o powstaniu. Zbyt dosłowne sceny zbrodni. Niedojrzała wizja młodego autora. Niby mimochodem głoszone poglądy o filmie miały zniechęcić do pójścia na seans. Uległam im i postanowiłam, że na film nie idę. Ale że „Bóg sobie tylko znanymi drogami prowadzi ludzi do zbawienia”, skorzystałam z propozycji bezpłatnego seansu.

Odkąd św. Paweł napisał do Tymoteusza, aby zanoszono modlitwy za królów i za wszystkich sprawujących władzę (por. 1 Tym 2, 1), chrześcijanie starają się wypełniać ten obowiązek, także z tej racji, iż dobrzy rządcy umożliwiają życie ciche i spokojne.

Wraz ze zmianą przepisów nakazujących szkołom organizowanie zajęć z etyki nawet dla jednej osoby, sytuacja staje się klarowna także w tym sensie, że można wreszcie widzieć, jaki procent uczniów wybiera etykę jako alternatywę dla religii, a ilu jako jej uzupełnienie.