Biskup płocki Piotr Libera podczas Mszy św. koncelebrowanej podziękował Stowarzyszeniu „Pontyfikat Papieża Jana Pawła II w Mławie” za ideę upamiętnienia dzieci utraconych.
„Dramat utraty dziecka niejednokrotnie przerasta ludzkie możliwości i jest ponad ludzkie siły, aby sobie z nim poradzić. Dlatego to w Bogu trzeba szukać pocieszenia, w Nim trzeba szukać nadziei, On jeden może tę pociechę i nadzieję w nasze serca wlać. Człowiek o własnych tylko siłach nie jest w stanie udźwignąć tego ciężaru. Tylko w Bogu, w najczarniejszych chwilach życia trzeba szukać światła i umocnienia” – zaakcentował hierarcha.
Dodał również, że moc Jezusa, który pragnie przychodzić z pomocą ludziom pogrążonym w rozpaczy, to moc, która płynie z Jego zwycięstwa nad śmiercią. On pokonał to, co przeraża ludzi, pokonał ich największy lęk. Przypomniał także, że celem życia nie jest doczesność, ale wieczność - wieczność szczęśliwa! Tego uczył także św. Jana Paweł II, mówiąc, że „prawdziwy sens życia nie zamyka się w horyzoncie doczesności, lecz otwiera się na wieczność”.
Gdy człowiek patrzy na groby swoich bliskich, także tych najmłodszych, czuje ból i smutek, będący naturalną ludzką reakcją na stratę. Jednak w chrześcijańskim spojrzeniu obok cierpienia pojawi się nadzieja, obok ciemności śmierci pojawi się światło zmartwychwstania, obok smutku pojawi się iskierka radości.
„Święty Jan Paweł II nauczał, że życie ludzkie jest tylko przejściem. Nie można go zamknąć pomiędzy datą urodzin i datą śmierci. Jest ono otwarte ku ostatecznemu spełnieniu w Bogu. Każdy człowiek nosi w sobie wewnętrzne przekonanie, że tak do końca nie mieści w granicach tych dwóch dat, że do końca nie może umrzeć. Stawianie pytań o ostateczną przyszłość, która czeka każdego z nas, nadaje zatem pełny sens życiu” – powiedział bp Libera.
Po Mszy św. w kościele parafii św. Jana Kantego jej uczestnicy przeszli na cmentarz parafialny na osiedlu Wólka z urną z prochami z grobów dzieci utraconych. Tam bp Libera poświęcił grób – pomnik, do którego złożono urnę. Grób szybko zapełnił się zapalonymi zniczami.
Budowa grobu - pomnika dzieci utraconych była inicjatywą Stowarzyszenia „Pontyfikat Papieża Jana Pawła II w Mławie”, w roku 100. rocznicy urodzin św. Jana Pawła II. W mieście i okolicy odbywa się on pod hasłem „2020 – Mławski Rok św. Jana Pawła II. W grobie tym będą chowane szczątki dzieci utraconych przed urodzeniem, których rodzice nie odebrali ze szpitala.
„Zbudowany grób ma m.in. pełnić funkcję pomnika z kolumbarium, miejsca widocznego dla całego świata, miejsca pamięci o wszystkich dzieciach nienarodzonych, bez względu na okoliczności ich śmierci. W tym miejscu każdy rodzic będzie mógł zapalić znicz, pomodlić się, pobyć w bliskości ze swoim dzieckiem. Będzie to także miejsce pamięci o wszystkich dzieciach zmarłych w wyniku aborcji, o których nikt nie pamięta lub których rodzice żałują swojej decyzji, pamiętają o nich całe życie, ale nie mogą już cofnąć czasu i godnie ich pochować” – zapowiedział Andrzej Lampkowski, wiceprezes stowarzyszenia.
W uroczystości w Mławie wzięli udział duszpasterze mławskich parafii, w tym gospodarz miejsca ks. kan. Roman Tomaszewski, proboszcz parafii św. Jana Kantego w Mławie - Wólce. Obecni byli również parlamentarzyści, przedstawiciele władz miejskich i powiatowych Mławy.
Grób – pomnik dzieci utraconych zbudowano za środki pochodzące ze zbiórki publicznej wśród mieszkańców Mławy. Autorem i wykonawcą rzeźby pomnika był Wojciech Zaborowski. Do jego powstania przyczynili się też: Wojciech Skubiszewski z Zakładu Kamieniarskiego w Mławie, Kazimierz Bielski, Wiesław Wilczyński z Hurtowni Kamienia „Abikam” z Kątów.
