RAPORT o nadużyciach seksualnych popełnionych przez niektórych duchownych diecezji płockiej zgłoszonych w okresie od 31 maja 2007 roku do 31 maja 2021 roku

Logo diecezji katedra

Wprowadzenie

Dramat małoletnich osób, wykorzystanych seksualnie przez osoby duchowne, na długo pozostanie w pamięci ludzi wierzących jako jeden z najbardziej trudnych okresów w życiu Kościoła. Jest on tym bardziej bolesny, że do ogromu cierpień ofiar została dołączona obojętność i brak właściwej reakcji ze strony osób i struktur odpowiedzialnych za czuwanie nad tym, by praca duszpasterska nie stała się okazją do wyrządzenia krzywdy komukolwiek, zwłaszcza najsłabszym. Kościół musi ciągle pamiętać o przestrodze i surowej karze, przed którą przestrzega Jezus: „Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza” (Mt 18, 6). 

Dlatego po raz kolejny mocnym głosem muszą wybrzmieć słowa przeprosin za rany zadane dzieciom i młodzieży, którzy zostali wykorzystani seksualnie przez niektórych duchownych diecezji płockiej. Choć dramat wykorzystania seksualnego dokonuje się we wszystkich grupach społecznych, zawodowych, wiekowych, to jego oblicze jest szczególnie odrażające, gdy czynią to osoby duchowne i konsekrowane. Wtedy Kościół, który został powołany, by być znakiem zbawienia w świecie, traci swoją wiarygodność, przestaje być autorytetem moralnym i duchowym, a pasterze powołani do duchowej troski nad powierzonymi im ludźmi czy to z powodu swoich zaburzeń, czy niemoralnego stylu życia, stają się narzędziem w ręku szatana. 

Mając świadomość bólu zadawanego ofiarom, również przez niektórych duchownych diecezji płockiej, Kościół lokalny pragnie z całą szczerością i odpowiedzialnością zmierzyć się z bolesnymi faktami z przeszłości poprzez publikację niniejszego raportu. Publikacja raportu stawia sobie trzy cele:

1) oczyszczenie i uzdrowienie wspólnoty Kościoła;

2) rzetelne poinformowanie członków Kościoła lokalnego o rozmiarach tej tragedii. Do tej wiedzy mają prawo przede wszystkim ofiary, ich rodzice, krewni, osoby towarzyszące pokrzywdzonym w wychodzeniu z dramatu wykorzystania, diecezjanie płoccy oraz opinia publiczna. Pozwoli to na merytoryczną dyskusję, chroni przed uproszczeniami i stereotypami w postrzeganiu Kościoła, duchownych i rozmiarach nadużyć seksualnych;

3) zbudowanie spójnego systemu prewencji i właściwego reagowania na sytuacje wykorzystania małoletnich. Pogłębiona wiedza o skali problemu, jego uwarunkowaniach i kontekstach, pozwoli też na bardziej trafną diagnozę sytuacji, w której znalazł się Kościół płocki. 

Poniżej pełny tekst Raportu w wersji pdf i word