29 VI Piotr,- Opoka Mt 16,13-20

Uczestnikom dzisiejszej uroczystości, Ewangelia przypomina wydarzenie spod Cezarei Filipowej. Na pytanie skierowane do uczniów: „A wy za kogo Mnie uważacie?”, Szymon Piotr odpowiedział: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żywego”. Jezus odpowiedział mu: „Błogosławiony jesteś Szymonie, synu Jony... Otóż i Ja tobie powiadam: „Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój”.

Serce

Marek (8,27-30 i Łukasz (9,18-21) podają w spisanych przez siebie Ewangeliach tylko owo wyznanie wiary Piotra. Mateusz zaś dodaje jeszcze „deklarację” Jezusa o roli Piotra w Kościele i jego odpowiedzialności za Kościół. Zatrzymajmy się na tej deklaracji. Pięć obrazów (wszystkie semickie) nadają strukturę tej obietnicy:
- opoka, to trwałości, nieprzemijalności; symbol Boga;
- Kościół, to zgromadzenie zwołane przez Boga (aramejskie „Qahal Jahwe”);
- bramy były w starożytności symbolem mocno ufortyfikowanego miasta;
- klucze – symbolem władzy (tak do dziś!);
- „wiązać” i „rozwiązywać” to symbol kompletności, całkowitości władzy.

W Piśmie, św. znajduje się bogata ilość zdań głoszących, że Bóg jest „Opoką”. Np. „Ty jesteś moją opoką i twierdzą” (Ps 71,3). Mamy w oczach obrazy mocno ufortyfikowanych zamków zbudowanych na skale. Taką trwałą i na opoce opartą budowlę pragnie wznieść Jezus. Jest nią Kościół.

To słowo jest tłumaczeniem aramejskiego „Qahal”, a oznacza „zgromadzenie kultyczne”. Pragnieniem Jezusa jest „wspólnota” mężczyzn i kobiet, którzy gromadzą się zgodnie z wezwaniem wiary i świadomością, ze są „ludem Bożym” (Vat. II). Niemożliwe jest zatem być chrześcijaninem nie będąc włączonym we wspólnotę ludu Bożego. Członkostwo w nim potwierdza udział w zgromadzeniu kultycznym i jego liturgii, w którym dokonuje się wyznanie wiary Kościoła i zarazem jej umocnienie.


Spotyka się ludzi głoszących: „Jezus, tak”, „Kościół, nie”, tworzących małe wspólnoty, nie będące w ścisłej relacji z Kościołem rozumianym jako „lud Boży”. Kościołem są wszyscy ochrzczeni. Hierarchia jest ich cząstką. Wskazywał to zdecydowanie nauczaniem i działalnością Papież Franciszek.

Komentatorzy dzisiejszej Ewangelii podkreślają wagę określeń użytych przez Piotra odpowiadającego na pytanie Chrystusa: „Mesjasz, Syn Boga żywego”. Tych słów nie objawiło Apostołowi „ciało i krew,- mówi Jezus- lecz Ojciec mój, który jest w niebie”. Piotr nie miał wątpliwości, że Jezus jest „Synem Bożym” w o wiele głębokim znaczeniu niż Izrael. Jest też kimś więcej niż „jednym z proroków” posyłanych przez Boga; jest Mesjaszem – Synem Boga żywego. Apostoł doświadczył na samym sobie, że wiara jest darem pochodzącym od Boga i chrześcijanin nie może jej tłumaczyć według własnego rozumienia. Chrystus dał mu władzę kluczy. Uczynił strażnikiem wiary. Nasza wiara wypływa z wiary Piotra i na niej jest oparta.