II Niedziela Wielkanocna, czyli Niedziela Miłosierdzia Bożego J 20, 19-31

Podczas ośmiu dni po zmartwychwstaniu Chrystus Pan dwukrotnie objawił się apostołom. W objawieniu ósmego dnia przywykliśmy skupiać uwagę na osobie Tomasza apostoła i jego spotkaniu z Panem. Być może stało się tak dlatego, ponieważ czujemy się podobni do Tomasza niedowierzającego słowom braci o zmartwychwstaniu Pana w ciele. Zauważmy, że nie przypadkowo Chrystus ukazuje się swoim uczniom w pierwszym dniu tygodnia, czyli w niedzielę. Dzień zmartwychwstania Jezusa stał się dniem gromadzenia się Jego wyznawców. Zatem „po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł do zebranych: „Pokój wam!”.

Historia Tomasza wskazuje, że wiara nie jest sprawą „prywatną”, „osobistą”. Jest poznawaniem Pana i doświadczaniem Jego obecności w zgromadzeniu uczniów zebranych w Jego imię. W ów ósmy dzień niedowierzający apostoł złożył wyznanie wiary w Chrystusa zmartwychwstałego: „Pan mój i Bóg mój”.
W niedzielnym zgromadzeniu także wyznajemy wiarę w obecność wśród nas Pana, który zwyciężył smierć. Poznajemy Go po łamaniu Chleba i dotykamy w Komunii świętej. Niedzielne spotkanie z Jezusem jest utwierdzeniem uczniów w wierze: Pan żyje, jest z nami, poznałem Go po łamaniu Chleba, dotknąłem Go w Komunii świętej.
Pisze św. Jan, że Pan Jezus uczynił jeszcze wiele znaków wobec uczniów. On zaś zapisał jedynie niektóre z nich, abyśmy uwierzyli że Jezus „jest Mesjaszem, Synem Bożym. I (abyśmy) wierząc, mieli życie w imię Jego”.
W objawieniu ósmego dnia Pan okazał uczniom swoje miłosierdzie umacniając ich wiarę. Mieli być przecież wiarygodnymi i niezachwianymi świadkami Jego zwycięstwa i miłosiernej miłości Ojca, który dla ratowania ludzi własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wydał i dla nas wskrzesił. Podczas Ostatniej Wieczerzy, po umyciu nóg apostołom, mówił Jezus: „Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”(J 13,14-15).
Kto pragnie dostąpić miłosierdzia w niebie, powinien wyświadczać je na ziemi. „Bracia najmilsi - mówił św. biskup Cezary z Arles (V/VI w) - ponieważ wszyscy pragniemy dostąpić miłosierdzia, obierzmy je sobie za obronę już na tym świecie, aby uwolniono nas w przyszłym. Istnieje bowiem miłosierdzie w niebie, a dochodzi się doń przez miłosierdzie na ziemi. (...) Istnieje zatem jedno miłosierdzie na ziemi, drugie w niebie, to znaczy miłosierdzie ludzkie i miłosierdzie Boże. Na czym polega miłosierdzie ludzkie? Na tym, abyś pamiętał o ubogich. Na czym zaś miłosierdzie Boże? Zapewne na darowaniu win. Toteż wszystko, co miłosierdzie ludzkie wyda podczas drogi, miłosierdzie Boże odda w ojczyźnie (...) Wszystko, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, Mnieście uczynili”. (...) Pytam was bracia: Czego chcecie i czego szukacie, gdy przychodzicie do kościoła? Zapewne nie czego innego, jak miłosierdzia. Wyświadczajcie przeto (miłosierdzie) ziemskie, a otrzymacie niebieskie”.
Świętym jest ten, kto patrzy na świat na sposób Boży. Dlatego miarą naszej religijności, naszego bycia chrześcijanami jest sposób, w jaki traktujemy potrzebujących miłosierdzia.
Istnieje wiele znaków wskazujących, że w ostatnim czasie zdaliśmy – Polki i Polacy – egzamin z miłosierdzia. Tysiące wolontariuszy na ukraińsko-polskiej granicy, na dworcach i w rozmaitych ośrodkach pomocy – dostarczających kanapki, koce, herbatę, wożących uchodźców własnymi samochodami, wynajdujących tymczasowe miejsca do mieszkania… Równie liczna grupa ludzi przyjmujących osoby uciekające przed wojną z Ukrainy w swoich domach i zapewniających im wyżywienie… Potrafimy być miłosierni.
U Boga sprawiedliwość jest miłosierdziem. „Bóg nie zachowuje pamięci o grzechu. Bóg miłuje człowieka i szuka dla niego prawdziwej wolności” (JP II). Papież Franciszek, odwiedzając Neapol, siedlisko włoskiej mafii, powiedział: „Przestępcom i wszystkim ich wspólnikom dziś pokornie jako brat powtarzam: Nawróćcie się na miłość i sprawiedliwość! Pozwólcie, by odnalazło was Boże miłosierdzie”. Miłosierdzie po Bożemu nie ma nic wspólnego z dobijaniem winowajcy, ale przywraca mu życie. Jezus Chrystus jest obliczem miłosierdzia Ojca. Niewidzialny Bóg ujawnia się w miłosierdziu. Doświadczając na wszelkie sposoby boskiego miłosierdzia, możemy i powinniśmy obdarzać nim innych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Dekretu ogólnego w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim wydanym przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 13 marca 2018 r. (dalej: Dekret) informuję, że:

  1. Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Diecezja Płocka z siedzibą przy ul. Tumskiej 3 w Płocku, reprezentowana przez Biskupa Płockiego;
  2. Inspektor ochrony danych w Diecezji Płockiej, tel. 24 262 26 40, e-mail: inspektor@diecezjaplocka.pl;
  3. Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w celu zapewnienia bezpieczeństwa usług, celu informacyjnym oraz pomiarów statystycznych;
  4. Przetwarzanie danych jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności, gdy osoba, której dane dotyczą, jest dzieckiem;
  5. Odbiorcą Pani/Pana danych osobowych jest Diecezja Płocka oraz Redaktor Strony.
  6. Pani/Pana dane osobowe nie będą przekazywane do publicznej kościelnej osoby prawnej mającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  7. Pani/Pana dane osobowe z uwagi na nasz uzasadniony interes będziemy przetwarzać do czasu ewentualnego zgłoszenia przez Pana/Panią skutecznego sprzeciwu;
  8. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania zgodnie z Dekretem;
  9. Ma Pani/Pan prawo wniesienia skargi do Kościelnego Inspektora Ochrony Danych (adres: Skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 6, 01-015 Warszawa, e-mail: kiod@episkopat.pl), gdy uzna Pani/Pan, iż przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana dotyczących narusza przepisy Dekretu;
  10. Przetwarzanie odbywa się w sposób zautomatyzowany, ale dane nie będą profilowane.

 


Opuść stronę