Bądkowo Kościelne, Parafia pw. św. Szczepana

Parafię erygował prawdopodobnie biskup płocki Wit z Chotela ok. 1190 r.; jej fundator nie jest znany. Ok. 1230 r. miejscowość nie występuje wśród posiadłości katedry płockiej. 13 kwietnia 1366 r. biskup płocki Mikołaj z Gulczewa na prośbę ówczesnego proboszcza Przemysława wystawił dokument zatwierdzający przynależność wsi do parafii oraz ustalający dziesięciny przypadające proboszczowi. Parafię tworzyły następujące miejscowości: Bądkowo, Bandorzyn, Cholewice, Cieślino, Dąbrówka, Junoszyce, Kłobukowo, Karwosieki, Krzyżanowo, Łukoszyn, Przebojewo, Skwiliszewo, Wszemborz, Winnica. Niektóre wsie nie płaciły dziesięcin (Brodzyno, Trzcianka, Turza). W 1418 r. biskup płocki Jakub z Kurdwanowa (Korzkwi) uzyskał dla kościoła odpusty papieskie.

W 1597 r. kościół był drewniany, konsekrowany, nosił wezwanie św. Stefana i posiadał 3 ołtarze: główny (z obrazami Matki Bożej, św. św. Wawrzyńca i Stefana) oraz boczne (Chrystusa Ukrzyżowanego i NMP); obiekt spłonął w 1641 r. Nowy (24 x 8 m) wzniósł w połowie XVII w. ks. Macieja Płonczyński; konsekracji dokonał biskup sufragan Stanisław Całowański herbu Ogończyk.

W 1778 r. biskup płocki Michał Jerzy Poniatowski herbu Ciołek przekazał parafię wraz z prawem patronatu misjonarzom św. Wincentego a Paulo, którzy w 1781 r. rozpoczęli budowę obecnego, murowanego kościoła. Prace ukończono w 1790 r.; świątynię konsekrował biskup płocki Onufry Kajetan Szembek 7 września 1800 r. Umieszczono w nim 4 ołtarze, z których jeden (NMP) pochodził z poprzedniego kościoła. Ok. 1867 r. wmurowano w wejściu głównym kościoła portal (wczesnobarokowy, wykonany według projektu sprzed 1632 r. Jana Baptysty Gisleniego dla kościoła benedyktynów w Płocku, ufundowany przez Zygmunta III lub Władysława IV, Marcina Szyszkowskiego – biskupa płockiego i Stanisława Starczewskiego – sufragana płockiego, oraz przez opata tamtejszych benedyktynów, których to herby zdobią ów portal; mieszczą się też w nim odrzwia z końca XVIII w., ze skośnie układanych desek nabijanych gwoździami).

W 1887 r. ks. Józef Rościszewski odnowił i przebudował kościół parafialny, nadając mu obecny kształt. Świątynia bądkowska wyposażona jest w neogotycki ołtarz główny z rzeźbioną Grupą Ukrzyżowania (Chrystus na krzyżu, obok postacie Matki Bożej i św. Jana Apostoła);  2 boczne ołtarze (późnobarokowe) poświęcone są Sercu Jezusowemu; św. św. Stefanowi i Wincentemu a Paulo. Z inicjatywy ks. Józefa Rościszewskiego pobudowano w 1926 r. dzwonnicę i ogrodzenie kościoła w tym samym stylu. W 1898 r. zbudowano 8-głosowe organy o trakturze mechanicznej z fabryki Dominika Biernackiego z Dobrzynia nad Wisłą.

Po II wojnie światowej kościół w Bądkowie Kościelnym był remontowany i odnawiany przez ks. Stefana Pawlika. Polichromię wykonał w 1927 r. malarz Rykaczewski, a odnowił ją w 1958 r. Antoni Rochowicz. Ks. Ryszard Stanisław Chludziński wybudował nową plebanię (1973 r.) oraz dom katechetyczny.

W 1998 r. wzniesiono kościół filialny pw. św. Maksymiliana Kolbego w Turzy Małej. Natomiast we wsi Trzcianka znajduje się kaplica filialna (bez wezwania). W 2014 r. ks. Jan Zega gruntownie odnowił elewację kościoła, a w 2016 r. została ułożona granitowa aleja procesyjna wokół bądkowskiej świątyni.