Krzynowłoga Wielka , Parafia pw. Wszystkich Świętych

Parafia została utworzona z fundacji księcia Janusza pod koniec XIV w. Wzmianki źródłowe o parafii pochodzą z 1443 r., zaś o kościele – z 1454 r. W 1605 r. wizytator opisał istnienie drewnianego kościoła, konsekrowanego pw. Wszystkich Świętych, z pięcioma ołtarzami.

Nową, drewnianą świątynię, wzniesiono ok. 1690 r.; w czasie wojny północnej w 1709 r. spalili ją Szwedzi. Kolejny drewniany kościół zbudowano w 1719 r., zaś kolejne wizytacje z 1739 i 1763 r. wspominają o murowanej zakrystii. Ten kościół spłonął w pożarze 20 stycznia 1817 r.

Latem 1818 r. parafianie zbudowali tymczasowy budynek na potrzeby kultu, zaś w 1827 r. przygotowano kosztorys budowy nowego kościoła. Nowy, murowany kościół wzniesiono z fundacji Marcelego Rykowskiego i ze składek parafian w latach 1854-1859, według projektu architekta Józefa Iżyckiego z Przasnysza. W 1861 r. Stanisław Przybyłowicz z Warszawy zamontował w kościele siedmiogłosowe organy bez klawiatury nożnej, którą z czasem dodano. W 1868 r. otynkowano fronton kościoła i wzniesiono kaplicę Rykowskich przez A. Schimmelpfenniga, zaś w latach 1886-1889 do kościoła dobudowano zakrystię ze skarbczykiem, kruchtę, powiększono prezbiterium i połączoną dotychczas wolno stojącą kaplicę Rykowskich do świątyni. W czasie I wojny światowej kościół został uszkodzony, dlatego w latach 1918-1922 zreperowano dach. Kolejne remonty prowadzono w 1958 r. i w latach 80. XX w.

Kościół jest neoromański, orientowany, murowany z głazów polnych, jednonawowy. Przy prezbiterium od północy wieża i zakrystia, od południa zaś kaplica grobowa. W 1891 r. przez Kazimierza Matulewicza został zbudowany nowy główny ołtarz w stylu neobarokowym, z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej i rzeźbami: św. Anny, św. Joachima, św. Stanisława Kostki i św. Wojciecha, zaś na zasuwie obraz Adoracji Maryi w otoczeniu świętych. Ołtarze boczne zbudowano ku czci: Matki Boskiej Różańcowej z głównym obrazem NMP z Dzieciątkiem i św. Dominikem Guzmanem, zaś w zwieńczeniu obraz św. Józefa z Dzieciątkiem; ołtarz św. Franciszka z Asyżu, na zasuwie obraz Przemienienia Pańskiego (sukienkę z blachy srebrnej wykonał Wojciech Mikołajski z Ciechanowa, w 1773 r.), zaś w zwieńczeniu obraz św. Walentego; ołtarz Chrystusa Ukrzyżowanego z 1868 r, wykonany z piaskowca, ze słowami modlitwy Ojcze nasz w antepedium. Spośród zabytków sztuki sakralnej na uwagę zasługują także: relikwiarz rokokowy z XVIII w. z relikwiami św. Ireneusza oraz zbiór figur woskowych ludowych z XVIII-XIX w. W 1967 r. polichromię wykonał Henryk Domurat z Poznania, współpracownik Władysława Drapiewskiego.

W czasie duszpasterzowania ks. Kazimierza Wójcika dzięki wsparciu parafian została wymieniona instalacja elektryczna w kościele, otwarto kaplicę pogrzebową, kościół został wymalowany wewnątrz, odnowiono polichromie, a także ocieplono i odwodniono budynek plebanii.