Pomiechowo, Parafia Pw. Św. Anny (fot. piotrek)
ul. Mazowiecka 2, 05-180 Pomiechówek
22 785 42 23
pomiechowo@diecezjaplocka.pl
www.parafiaswanny.pl
Udostępnij:
Aby wyświetlić tę zawartość, zaakceptuj marketingowe pliki cookie.

Wieś Pomiechowo w 1065 r. została nadana benedyktynom w Mogilnie, a w 1161 r. z okazji konsekracji kolegiaty w Łęczycy książę Bolesław Kędzierzawy nadał wieś Pomiechowo klasztorowi kanoników regularnych z Czerwińska. Pierwsza wiadomość o istniejącej do kaplicy pochodzi z 1254 r. Fundatorami kościoła parafialnego byli opaci czerwińscy. W 1513 r. papież Leon X inkorporował probostwo w Pomiechowie do opactwa czerwińskiego. Świątynia nosiła wówczas wezwanie św. Apostołów Piotra i Pawła. Prepozytura pozostawała w rękach zakonu aż do kasaty zgromadzenia w 1819 r.

Kościół parafialny zbudowano w latach 1502-1517 z funduszów opata czerwińskiego Ambrożego i kapituły opactwa, a potem z fundacji Jana Lewickiego, opata czerwińskiego. Wówczas wybudowano prezbiterium, a w 1556 r. murowana kaplicę pw. Różańca św. z fundacji ks. Jakuba Szczypiorskiego, właściciela wsi Szczypiórno w parafii pomiechowskiej. W 1599 r. obok świątyni stała drewniana kaplica św. Anny, uczęszczana przez wiernych w czasie odpustu. Ok. 1640 r. drewnianą nawę zastąpiono murowaną, a następnie dobudowano wieżę od zachodu. Kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła oraz św. Anny konsekrował biskup sufragan płocki Wojciech Tolibowski herbu Nałęcz w 1649 r. W 1783 r. ks. Michał Mieszkowski podjął dzieło renowacji świątyni z fundacji Michała Jerzego Poniatowskiego, biskupa płockiego. Kościół został uszkodzony w 1806 i 1813 r., po czym remontowano go. Wieża została odrestaurowana w 1900 r. Ze względu na bliskie sąsiedztwo twierdzy Modlin w czasie walk 1939 r. został bardzo uszkodzony. Do kultu przywracał go w latach 1946-1950 ks. Stanisław Mazurczak, po czym kościół konsekrował biskup płocki Tadeusz Paweł Zakrzewski w 1950 r. W 1954 r. zostały zainstalowane czternastogłosowe organy.

Polichromię wnętrza wykonała w latach 1955-1957 Zofia Baudouin de Courtenay. W latach 1986-1990 sprawiono nowe witraże i marmurową posadzkę w prezbiterium. 

Świątynia ma styl gotycko-renesansowy i barokowy, jest orientowana, murowana z cegły i otynkowana. Ołtarze neobarokowe, główny z 1887 r. z obrazem św. Anny, w kaplicy z podobnego okresu. Chrzcielnica barokowo-klasycystyczna z XVIII w. 

Staraniem kolejnych proboszczów: ks. Tadeusza Pepłońskiego i ks. Tomasza Zbigniewa Cymermana oraz parafian podjęto renowację i złocenie ołtarzy, wymianę nagłośnienia, sprawiono trzy konfesjonały i meble do zakrystii, wyremontowano także plebanię i dom parafialny.

W 1670 r. ks. W. Szczerski, prepozyt norbertanek płockich, wzniósł w Orzechowie drewnianą kaplicę, która istniała do XVIII w. Nową, murowaną kaplicę pw. NMP Królowej Polski zbudowano staraniem ks. Franciszka Kacprzyckiego i parafian.

We wsi Stanisławowo znajduje się cerkiew św. Aleksandry (obecna z lat 1938-1939 z późniejszymi zmianami) należąca do diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, do której przed II wojną światową przeniesiono wyposażenie z soboru z Modlina.