Wieś Rębowo notowana jest już w 1257 r. W 1320 r. książę płocki Wacław nadał prawo patronatu nad kościołem w Rębowie opatowi klasztoru bożogrobców w Miechowie. Do 1819 r. parafią zarządzali wikariusze zakonni z prepozytury w Wyszogrodzie, a potem księża diecezjalni. Biskup płocki Antoni Julian Nowowiejski erygował w Rembowie (dziś: Rębowie) oddzielną parafię dn. 10 lutego 1910 r., do której włączono wsie: Rębowo, Grodkowo i Grodkówko. W latach 1914-1973 pozostawała ponownie filią parafii wyszogrodzkiej. Pierwszym samodzielnym proboszczem w Rębowie 20 maja 1973 roku ks. Wojciech Kazimierz Borkowski.
Pierwsza świątynia katolicka powstała w tym miejscu już w XII w. Obecny kościół w Rębowie, zapewne z XVI w., to jedna z najstarszych świątyń drewnianych na Mazowszu, orientowana, drewnianą, konstrukcji zrębowej, na podmurówce z kamieni polnych. Przy nawie od zachodu kruchta. Wnętrze o charakterze barokowy, otwór tęczowy zamknięty łaskim, trójlistnym łukiem. Na kalenicy nad fasadą umieszczono czworoboczną wieżyczkę na sygnaturkę, z latarnią. Ołtarz główny manierystyczny z ok. 1620 r., w 1928 r. dostawiono bramki z rzeźbami świętych biskupów Stanisława i Wojciecha, odnowiony w 2020 r. W polu głównym oraz Wniebowzięcia NMP z datą 1624, za zasuwach kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, namalowana przez Teofila Błażeja Luxa w Częstochowie w 1871 r. oraz Przemienienia Pańskiego z XX w. W polach bocznych ołtarza obrazy św. Augustyna i św. Benona, z zwieńczeniu obraz św. Jana Chrzciciela autorstwa Adama Malinowskiego z 1862 r. Barokowy, prawy ołtarz boczny zbudowany został w 1700 r., z rzeźbą Chrystusa Salvatora Mundi i św. Jana Ewangelisty, w polu głównym obraz św. Rocha z 1852 r., namalowany przez Juliana Zawodzińskiego. W nawie lewy ołtarz z II połowy XIX w. z rzeźbami św. Apostołów Piotra i Pawła oraz obrazem św. Mikołaja z XIX w. w polu głównym. Prawy ołtarz złożony z elementów z XVII-XIX w. z rzeźbami św. Bartłomieja i św. Piotra, w polu zwieńczenia obraz Przemienienia Pańskiego z XVII w. i figurą św. Jana Ewangelisty w polu głównym. Barokowa chrzcielnica z XVII w., przed wejściem do kościoła gotycka kropielnica, wykonaną w XV w. z różowego granitu, w wejściu bocznym do kościoła kropielnica barokową z przełomu XVII i XVIII w. W 1911 r. z fundacji Kazimierza Śmigielskiego z Rębowa wystawiono w kościele 9-głosowe organy o trakturze pneumatycznej, wykonane w fabryce Leopolda Hartmana w Warszawie.
Wokół kościoła znajdują się pozostałości cmentarza, o czym przypominają nieliczne, zabytkowe nagrobki. Obok świątyni stoi także drewniana dzwonnica, której powstanie datowane jest na XVIII stulecie. Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, z przezroczami, wzniesiona zapewne w XVIII w., z fragmentami konstrukcji z XVI w.
W 1887 r. na cmentarzu parafialnym z fundacji Franciszka z Bogdanów i Kazimierza Szmigielskich wystawiono neogotycką kaplicę, murowaną z cegły, częściowo otynkowaną; w ołtarzu neobarokowym z 1887 r. rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego. W ostatnim czasie była częściowo remontowana.
W ostatnich latach wykonano wiele kosztownych prac renowacyjnych: konserwacja ołtarzy bocznych w kościele; poprawione zostało ogrodzenie wokół kościoła; na plebanii dokonana została wymiana okien, drzwi, pokrycia dachu, zainstalowany został nowy piec gazowy; renowacji poddano obelisk z 1928 r. upamiętniający odzyskanie przez Polskę Niepodległości. W 2019 r. na kościele i dzwonnicy został nałożony nowy dach z gontu.
Proboszcz