Szczutowo, Parafia pw. św. Marii Magdaleny

Fundatorem kościoła w Szczutowie był Andrzej z Gulczewa, kasztelan płocki, który w 1415 r. nadał kościołowi 4 łany w Bliźnie. Parafię erygował biskup płocki Jakub z Korzkwi ok. 1415 r. Feliks i Prokop Gulczewscy w 1490 r. powiększyli uposażenie proboszcza o dalsze 2 łany i karczmę. Po zmianie dziedziców Szczutowa, na początku XVII w., prawa kolatorskie uzyskali benedyktyni sierpeccy i właściciele części Sierpca. Parafia nie miała własnego proboszcza, a nabożeństwa w kościele szczutowskim odprawiali wikariusze z Gójska lub mansjonarze z Sierpca. Pod koniec XVIII w. afiliowano ją na stałe do Gójska, choć w XIX w. okresowo mieszkali przy kościele wikariusze. 

Prawa parafialne przywrócił dopiero 5 listopada 1903 r. biskup płocki Jerzy Józef Elizeusz hrabia Szembek, mimo że mieszkańcy już od 1878 r. czynili o to usilne starania. Modrzewiowy kościół był kilkakrotnie naprawiany; pewne fragmenty budowli sięgają XV w. W 1599 r. świątynia znajdowała się w dobrym stanie; w 1695 r. wizytator polecił proboszczowi naprawić sufit i okna. Z akt wizytacji z 1739 r. wynika, że konsekrowana świątynia pw. św. Marii Magdaleny była wprawdzie zaniedbana, ale stan jej określano jeszcze jako dobry. W 1817 r. groziło jej zawalenie. We wnętrzu znajdowały się trzy ołtarze: w głównym był obraz Matki Bożej, w bocznych zaś obrazy św. Marii Magdaleny i św. Michała. Poważniejsze remonty przeprowadzono w latach: 1820, 1870 oraz 1963-1964. W 1965 r. polichromię wykonał Antoni Rochowicz.

Obecnie drewniany, oszalowany kościół jest pokryty ocynkowaną blachą, posiada nowy ołtarz główny, wykonany w latach 1885-1886 przez Mariana Rozsadowskiego, z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej (1764 r.) ze srebrną koroną i suknią, zasłaniany obrazem św. Marii Magdaleny, namalowanym przez Stanisława Zarzeckiego w 1895 r. (kopia z Szymona Czechowicza). Są również dwa ołtarze boczne: Matki Bożej Różańcowej i św. Józefa. W latach 1909-1911 dobudowano drugą zakrystię. Ośmiogłosowe organy o trakturze mechanicznej na początku XX w. wykonał prawdopodobnie Bogumił Bynert z Rypina. Spośród zabytków sztuki sakralnej na uwagę zasługują: krucyfiks ludowy z XIX w. oraz ornaty z II poł. XVIII w. Przybyły do parafii Szczutowo 19 stycznia 1939 r. proboszcz ks. Stanisław Nowak został aresztowany 23 października 1939 r., więziony, a następnie wywieziony do obozu w Dachau.

W 1996 r. proboszczem parafii Szczutowo został ks. Marian Orzechowski, którego staraniem, z wydatną pomocą parafian, wykonano w latach 2005-2014 dość ważne prace modernizujące szczutowską świątynię: zainstalowano nowe ogrzewanie promiennikowe i nagłośnienie, przeprowadzono odwodnienie, zbudowano nową drogę procesyjną z polbruku i podłączono zewnętrzne oświetlenie całego obiektu. Wyremontowana została także plebania.

W 1720 r. w Bliźnie, przy drodze między jeziorami, kasztelan raciąski M. Kępski wzniósł mały, drewniany kościół pw. św. Wawrzyńca, przy którym zamieszkał pustelnik. Świątynka była remontowana w 1870, 1973 i 2000 r. We wnętrzu znajduje się ołtarz z obrazami św. Wawrzyńca oraz Chrystusa, ukazującego swe rany (obydwa zapewne z I połowy XVIII w.). Ołtarz boczny św. Michała przeniesiono prawdopodobnie z kościoła parafialnego (XVIII w.). W kruchcie umieszczony jest obraz św. Walentego (I połowa XIX w.). Zachował się dzwon z 1734 r. Staraniem ks. Mariana Orzechowskiego i parafian przeprowadzono kapitalny remont wnętrza, konserwację ołtarza (1998 r.), w 2011 r. został położony na kościele filialnym pw. św. Wawrzyńca nowy dach z gontu, a w 2012 r. zainstalowano nowe nagłośnienie oraz oświetlenie zewnętrzne kościoła.