zielona@diecezjaplocka.pl
Zielona była gniazdem rodowym Świnków-Zielińskich, w których posiadaniu znajdowała się do końca XVII w. W II połowie XVIII w. należała do Teodora Szydłowskiego, wojewody płockiego, a następnie była w rękach Kisielnickich.
Parafia powstała prawdopodobnie w II połowie XIV w. z fundacji Świnków. Pleban z Zielonej Jakub wzmiankowany przy okazji świętopietrza w 1429 r. W 1598 r. wspominany jest drewniany, konsekrowany, malowany wewnątrz kościół, z tryptykiem z rzeźbą Maryi w ołtarzy głównym. Ponadto wymieniano trzy ołtarze boczne: Świętej Trójcy, św. Marii Magdaleny i św. Marcina. Kościół remontowano w XVII w., w aktach z 1740 r. jego stan określano jako zły. W połowie XVIII w. kościół został prawdopodobnie rozebrany. Na jego miejscu kolator Jakub Zieliński, kasztelan raciąski, zbudował ok 1764 r. nowy, drewniany kościół. Od 1740 r. parafia nie miała proboszcza, obsługiwali ją jezuici z Żuromina. Świątynię konsekrowano w 1784 r.
W latach 1908-1912 staraniem ks. Pawła Burawskiego, według projektu architekta W. Ciechanowskiego, wzniesiono obecny, murowany kościół w stylu neogotyckim. Podczas prac budowlanych popełniono błędy, wskutek czego 26 marca 1912 r. przewróciła się wieża, która zniszczyła ścianę szczytową. Konsekracji świątyni dokonał biskup płocki Antoni Julian Nowowiejski 24 sierpnia 1924 r. We wnętrzu umieszczono ołtarze ze starego kościoła (XVIII w.). W głównym ołtarzu umieszczony jest obraz Matki Bożej Różańcowej w otoczeniu św. Dominika i św. Katarzyny Sieneńskiej z XVIII w., ozdobiony sukienkami i koronami z pozłacanej srebrnej blachy z XVIII w. W ołtarzach bocznych obrazy: Serca Jezusowego, św. Walentego i św. Franciszka (1879 r.).
Proboszcz