Homilia - PUL im. Wincentego Witosa, przysięga klas I – Płock 10 X 2014

Czcigodni księża,

Kochani uczniowie Płockiego Uniwersytetu Ludowego im. Wincentego Witosa, a zwłaszcza Wy uczniowie klas I- pierwszych z Płocka, Gostynina, Ciechanowa, Kutna, Sierpca, Lipna i Wołomina,

Drodzy rodzice, nauczyciele, pracownicy szkół i wychowawcy,

Szanowni, mili Goście zaproszeni na uroczystą przysięgę, [Panie Marszałku, Panie Pośle, Panie Prezydencie]

Witam was wszystkich w murach naszej świątyni katedralnej i serdecznie pozdrawiam.

Wyrażam moją radość i uznanie z faktu, iż pragnieniem waszym było rozpoczęcie dzisiejszej uroczystości „od modlitwy i spotkania z Bogiem na Mszy Świętej”      

1. Drodzy Moi! Na stronie internetowej Płockiego Uniwersytetu Ludowego, przeczytałem takie słowa: „Głównym celem PUL jest kształtowanie nowoczesnego, posiadającego szerokie horyzonty człowieka bogatego w wiedzę i życzliwość do innych. Powiększające się co roku grono Absolwentów stanowi niezbity dowód tego, że powyższy cel udaje się realizować z dużym sukcesem!”

Kształtowanie nowoczesnego, posiadającego szerokie horyzonty człowieka bogatego w wiedzę i życzliwość do innych – jakże bliskie są te słowa chrześcijańskiej koncepcji współczesnego człowieka: nowoczesny, o szerokich horyzontach, bogaty w wiedzę, życzliwy… Taki przecież powinien być prawdziwy uczeń Jezusa Chrystusa! Człowiek, który z uwagą wsłuchuje się w przesłanie Ewangelii, niewątpliwie odnajdzie w niej te wartości, do których wychowuje Płocki Uniwersytet Ludowy: szlachetność, uczciwość, pracowitość…

2. Moi Drodzy! W jaki sposób można wcielać te wartości w życie? Czego potrzeba, aby kierować się nimi w naszym codziennym postępowaniu? I co zrobić, aby zawsze pozostać im wiernym?

Refren dzisiejszego Psalmu brzmiał następująco: „Pan Bóg pamięta o swoim Przymierzu”. Rzeczywiście, Bóg, który zawarł Przymierze z człowiekiem pozostał mu wierny. Nigdy go nie złamał – pomimo tego, że człowiek wielokrotnie łamał to Przymierze, odwracał się od Boga i zapominał o swoich zobowiązaniach. Bóg był wierny! Wierny aż do końca: aż po przelanie krwi na drzewie Krzyża…

„Pan Bóg pamięta o swoim Przymierzu” – te słowa, także nam wskazują drogę, która prowadzi do realizacji wyznawanych dzisiaj wartości. Jaka to droga? Droga pamięci i wierności. My także mamy być wierni zawieranym „przymierzom”– tak, jak wierny był i jest Bóg. Mamy o nich pamiętać, nosić je wyryte w sercu, niczym w najtwardszej skale. Mamy do nich wracać, przypominać je sobie, uświadamiać ich wartość i znaczenie.

3. Róże są te nasze „przymierza”: dzisiejsza przysięga składana na sztandary szkół PUL jest jednym z nich. Jednym – ale nie jedynym.

- Bo przecież chrzest święty, który kiedyś przyjęliśmy, to także było nasze przymierze z Bogiem! Przymierze, które pozwala nam wierzyć w Chrystusa i wyznawać Go jako jedynego Pana i Zbawiciela!

- Pierwsza Komunia Święta, do której przystąpiliśmy, to przymierze, które przypomina, aby korzystać z sakramentu pokuty, uczestniczyć w Eucharystii i jak najczęściej przystępować do Stołu Pańskiego;

- Bierzmowanie, które zapewne znaczna część z was ma już za sobą, to kolejne przymierze, które wzywa do rozwijania wiary i pogłębiania przyjaźni z Jezusem w mocy Ducha Świętego.

Różne zawieramy przymierza w naszym życiu. To, które dzisiaj zawierają uczniowie klas I, połączone jest ze ślubowaniem opartym na ceremoniale wojskowym. Uroczysty charakter składanej przysięgi wskazuje na jej rangę i wielkie znaczenie dla nas wszystkich tutaj obecnych, a zwłaszcza dla tych, którzy wypowiadają jej słowa.

4. To znaczenie wynika ze specyfiki szkół prowadzonych przez Płocki Uniwersytet Ludowy: jak wiemy, są to szkoły mundurowe o charakterze pro-obronnym. W tego typu placówkach przywiązuję się prawdziwą wagę do miłości ojczyzny, promowania prawdy i dobra. System motywacji uczniów wyrażają przecież słowa: „Dobro czyń – zła unikaj”. Postępując zgodnie z tym hasłem, przyczyniamy się na swój sposób, do budowania na ziemi Królestwa Bożego. Jest to Królestwo, z którego szatan, władca złych duchów, zostaje wyrzucony przez Jezusa, który sam wspiera nasze dobre czyny. „Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie” – mówi dziś Jezus w Ewangelii. Bądź z Jezusem. Walcz u boku Jezusa. „Zło, dobrem zwyciężaj!”

 Siostry i Bracia! „Pan Bóg pamięta o swoim Przymierzu”. Pamięta o przymierzu zawartym z każdym z nas. W ten sposób wzywa nas do tego, byśmy także byli wierni przymierzom, jakie zawieramy: zarówno tym przymierzom o charakterze religijnym, jak i patriotycznym. Idąc drogą wierności Bogu i Ojczyźnie możemy wspólnie budować Królestwo Boże wolne od grzechu i zła.

 Z pomocą Chrystusa, możemy wspólnie budować Polskę – naszą Ojczyznę opartą na fundamencie prawdy, uczciwości, wzajemnego szacunku. Z pomocą Chrystusa… Bo przecież tylko On ma moc wyrzucać złe duchy i uwalniać od tych słabości, wobec których sami często jesteśmy bezradni.

Ale, aby mógł to zrobić, musimy być Mu wierni. Wierni "przymierzom", jakie w naszym życiu zawieramy. A zatem, jak mówił Zbigniew Herbert:

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu

po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę

idź wyprostowany wśród tych co na kolanach

wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

ocalałeś nie po to, aby żyć

masz mało czasu trzeba dać świadectwo (...)

Bądź wierny. Idź.    (Przesłanie Pana Cogito)

Amen