Arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski pozostawił niezatarty ślad w dziejach Kościoła i Polski. Pasterz – Męczennik był świadkiem prawdy i wiary. Prawdę głosił, a wiarę wyznawał, dlatego w czasie okupacji był niewygodnym dla hitlerowskich władz. Jego postać na trwałe wpisała się w dzieje Kościoła, państwa i narodu polskiego. Po świętym Wojciechu i świętym Stanisławie jest trzecim polskim biskupem – męczennikiem wyniesionym na ołtarze.
Urodzony pod zaborem rosyjskim, zaangażowany w sprawy niepodległościowe, był jednym z wielu współtwórców II RP na polu duszpasterskim, społecznym i politycznym. Świadek dwóch wojen światowych zginął śmiercią męczeńską w hitlerowskim obozie Soldau (Działdowo). Często powtarzał: Urodziłem się w niewoli i w niewoli umrzeć muszę. Arcybiskup Nowowiejski kierował diecezją płocką przez ponad 33 lata, służąc Kościołowi i Ludowi Bożemu. Dzięki swojej posłudze i znaczącym dokonaniom zdobył prawdziwą życzliwość i sympatię.
Tekst i foto: Stowarzyszenie Odnowy Chrześcijańskiej "Pamięć i Tożsamość" w Działdowie.
![Płock. Twarze i imiona zapisane w sercach [Gość Płocki]](/media/riiiblpb/25caritaskatedra.jpg?anchor=center&mode=crop&width=190&height=106&rnd=134072518674770000)
