Bp Piotr Libera przewodniczył Mszy św. w kaplicy Domu Księży Emerytów im. św. Józefa w Płocku. W Roku św. Józefa zaznaczył, że warto przyglądać się tej niezwykłej postaci. Zauważył, że zarówno w przedsoborowych jak i posoborowych oficjalnych dokumentach Kościoła, podejmujących temat życia i świętości kapłanów, nie wspomina się wprost św. Józefa jako modelu życia kapłańskiego czy też szczególnego opiekuna kapłanów i ich orędownika u Boga.
Na szczęście ostatni papieże w różnych wystąpieniach i homiliach wspominają tę wspaniałą postać historii zbawienia, także w kontekście duchowości kapłańskiej. Św. Jan Paweł II w 1997 roku w Kaliszu powiedział, że tak, jak św. Józef opiekun Jezusa mógł „trzymać Go i nosić na swoich rękach”, tak kapłani mogą „z czcią i z miłością sprawować Eucharystyczną Ofiarę”, a ich ręce „dotykają Ciała eucharystycznego Chrystusa”.
- Świadomość tego niezwykłego daru, jaki został nam ofiarowany, powinna nieustannie motywować nas do pokornego i świętego życia, aby dłonie, którymi dotykamy Jezusa obecnego pod postacią Chleba Eucharystycznego, były równie czyste, jak dłonie św. Józefa. Warto też pamiętać, że łaska tak bliskiego obcowania z Bożym Synem nie przemija wraz z pełnionymi przez nas urzędami i funkcjami, ale trwa aż do końca ziemskiej wędrówki, ponieważ przynależy do istoty naszego kapłaństwa. Każdy kapłan, podobnie jak św. Józef, aż po kres swego życia doświadcza bliskości Bożego Syna za każdym razem, kiedy dane mu jest sprawować Najświętszą Ofiarę – zaznaczył biskup płocki.
Dodał, że niezwykła bliskość Józefa z Bożym Synem, to dla każdego kapłana nie tyle wskazówka czy rada, ale wręcz „ponaglenie, by swoje życie budować w jak najgłębszej relacji z Jezusem”. To Jezus nadaje sens kapłaństwu, tak samo, jak nadawał sens całemu dorosłemu życiu św. Józefa. Na kartach Ewangelii św. Józef ukazany jest jako ten, który całkowicie poświęcił się misji, jaką powierzył mu Bóg oddając pod jego opiekę własnego Syna.
- Opiekun Jezusa i Jego Matki Maryi uczynił z całego swego życia służbę: oddał swe życie w ofierze tajemnicy wcielenia i związanej z nią odkupieńczej misji. Józef złożył całkowity dar z siebie, ze swego życia, ze swej pracy; co więcej: przekształcił swe ludzkie powołanie do rodzinnej miłości w ponadludzką ofiarę z siebie, ze swego serca i wszystkich zdolności, w miłość oddaną na służbę Mesjaszowi, wzrastającemu w jego domu i pod jego opieką – zaakcentował Pasterz Kościoła płockiego.
Podkreślił, że taką służbą na wzór św. Józefa powinno być kapłaństwo. Kapłani powinni żyć dla Jezusa, tak, jak dla Jezusa żył Jego opiekun Józef. Podstawową przesłanką takiej postawy wobec Jezusa i Jego Matki była żywa wiara Józefa. Tylko kapłan ożywiany żywą i autentyczną wiarą „zdolny jest traktować swoje powołanie jako kapłaństwo służebne”.
Uczestnicy spotkania wysłuchali także konferencji, jaką wygłosiła s. Diana Kuczek ZMBM przełożona klasztoru Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Płocku. 22 lutego na jego terenie obchodzono 90. rocznicę pierwszego objawienia się św. siostrze Faustynie Kowalskiej Jezusa Miłosiernego w obrazie „Jezu, ufam Tobie”.
