25 III Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (1)

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem obchodzimy dzień, w którym do Maryi posłany został anioł Gabriel oznajmiając, że została wybrana na matkę Mesjasza – Bożego Syna.

Literacki przekaz Ewangelii o zwiastowaniu Pańskim, którego autorem jest św. Łukasz (Łk 1,26-38) ma wiele podobieństw z tekstami Starego Testamentu o powołaniu i powierzeniu przez Boga misji oraz związanych z nimi obietnic. Przeciwnicy historyczności przekazu głosili, że idea została przejęta ze środowiska pogańskiego i nie jest autentyczna. Pomijają jednak fakt, że Łukasz znał i dobrze pamiętał relacjonowane mu wydarzenia. Nadto sam był naocznym świadkiem wielu z nich. Ewangelista wzoruje się na starożytnym pisarstwie historycznym. Stad bierze się biblijny semicko – palestyński charakter opowiadania o rzeczywistości objawionej i chrześcijańskiej prawdzie wiary.

Kościół pierwotny interpretował życie Jezusa Chrystusa w świetle Starego Testamentu, wskazując na wypełnienie się w Nim obietnic Bożych i w oparciu o te starotestamentalne Księgi głosił godność Syna Bożego i Jego Matki. Dziecko będzie nosić Imię Jezus, jako poczęte z Ducha Świętego będzie Synem Bożym, a jako potomek Dawida, będzie królem Izraela na wieki. Wyznanie, że Jezus jest obiecanym Chrystusem i Synem Bożym, spotykamy w całej tradycji Nowego Testamentu. Jest to najstarszy depozyt wiary Kościoła.

Maryja zgadzając sie być Matką Zbawiciela jest obdarowana przez Boga licznymi przywilejami właściwymi jedynie przyszłej Matce Syna Bożego. Streszcza je pozdrowienie „Pan z Tobą” – wypowiedziane przez Gabriela - zawierając w sobie biblijne treści Bożej obecności, pomocy i błogosławieństwa. Wskazanie na dziewicze poczęcie jest nawiązaniem do słów proroka Izajasza: „Oto Panna pocznie i porodzi syna i nazwie go imieniem Emmanuel” (Iz 7,14). Prawda o poczęciu Mesjasza za sprawą Ducha Świętego wyraża nie tylko szczególne wybranie Maryi, ale jest także początkiem ery Mesjańskiej. Łukaszowa wersja zwiastowania wyraża także odpowiedź Maryi wskazującą na wielkie dzieła Boga i podkreśla Jej posłuszeństwo i pełne poddanie się Bogu przez przyjęcie powierzonej Jej misji. W całym dziele odkupienia, zgodnie z własnymi słowami, Maryją pełni służebną rolę: „Oto ja, służebnica Pańska. Niech mi się stanie według słowa Twego” (Łk1,46-48). Ta odpowiedź jest znakiem niezachwianej wiary i posłuszeństwa Maryi, dzięki której stała się Matką Syna Bożego, a następnie Matką Kościoła.

Boże Macierzyństwo Maryi jest nie tylko centralną tajemnica Jej życia, ale także naszego. Bowiem od chwili, gdy w Jej niepokalanym łonie Słowo Boże stało się ciałem, zbawienie już zostało dokonane. Bóg odnalazł człowieka, a człowiek odnalazł Boga i otrzymał udział w Jego życiu.

Od roku 1998, na mocy postanowienia Konferencji Episkopatu Polski, święto Zwiastowania Pańskiego jest Dniem Modlitwy o Świętość Życia. Zaś w bieżącym roku, w łączności z papieżem Franciszkiem podczas Mszy świętej o godz. 17.00, zostanie ponowione oddanie Ukrainy i Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi.