8 VI Zesłanie Ducha Świętego

Te słowa odnoszą się do każdego pokolenia wierzących w Chrystusa.  Ducha Bożego nie otrzymuje się raz na zawsze. Trzeba o niego ustawicznie prosić.

Świętując zatem Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, nie wspominamy jedynie budzącego podziw wydarzenia z przeszłości, które apostołowie ponieśli na cały świat. W tym obchodzie błagamy także, by dar Ojca i Syna nieustannie niósł moc i światło nam, dzisiaj żyjącym.

Zadaniem Ducha Świętego jest przede wszystkim wskazywanie dobra, oraz wlewanie w serce siły do czynienia go. Wskazując zaś zło popełnione, wzywa do naprawiania błędów i dewiacji popełnionych przez Kościół z racji ułomności jego członków. Duch Święty jest także podstawą jedności wyznawców Chrystusa, choć każdy z nich jest niepowtarzalną osobowością. W licznych modlitwach liturgii Kościoła zawarte jest błaganie o dary Ducha, które mogą zapewnić tej społeczności wiarygodność i dynamizm.

Pięćdziesiątnica jest więc także wewnętrznym i osobistym świętem każdego z wierzących. Dlatego w modlitwach liturgicznych, bądź w nabożeństwach przez nie inspirowanych prosimy, aby Duch Święty napełniał każdego z nas, by wyzwalał z egoizmu, gdyż jest Duchem Miłości, by umożliwiał życie w prawdzie, ponieważ jest jej Duchem, by zwalczał wszystko co prowadzi do śmierci, gdyż jest Duchem Życia. W sposób szczególny, modlitwy zanoszone podczas dni poprzedzających Pięćdziesiątnicę zawierają błaganie o siedmiorakie dary Ducha, istotnie dzisiaj nam potrzebne.

Urocz. Zesłania Ducha Świętego C - J 20, 19-23

            Według Ewangelii spisanej przez św. Jana,  Gdy tego pierwszego dnia tygodnia (w dniu zmartwychwstania), zapadł wieczór, a tam, gdzie przebywali uczniowie, zamknięto drzwi z obawy przed Żydami przyszedł Jezus, stanął  w środku i pozdrowił ich: „Pokój wam! Jak Mnie posłał Ojciec, taki Ja was posyłam Po tych słowach tchnął i oznajmił im: „Przyjmijcie Ducha Świętego. Tym, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, którym zatrzymacie, są zatrzymane”(J   20,19-23).

            W wieczór zmartwychwstania apostołowie otrzymali Ducha Świętego. Narodził się Kościół. Rozpoczęła się nowa Księga Rodzaju. Bóg powtórnie „ulepił” wewnętrznego człowieka, z całkiem nowej, innej „gliny”, z innego tworzywa, czyli z wiary w zmartwychwstałego Chrystusa i z Ducha, którego tchnął w apostołów.

Począwszy od tego dnia, chrześcijanie gromadzą się w każdą niedzielę, by przeżyć spotkanie ze Zmartwychwstałym i zaczerpnąć z Jego Ducha, którego wraz z Ojcem zesłał na wszystkich, których uczynił przybranymi dziećmi Bożymi (zob. prefacja) „Duch Święty w początkach Kościoła dał wszystkim narodom poznać prawdziwego Boga i zjednoczył różne języki w wyznawaniu tej samej wiary” (tamże).

             Wyznajemy w Credo, że Duch Święty jest Panem, który daje życie, Ożywicielem, „który od Ojca i Syna pochodzi”. Wszystkie sakramenty święte są sprawowane w mocy tegoż Ducha i udzielają darów, które oznaczają. We Mszy świętej, przed konsekracją, celebrans wyciąga ręce nad chlebem i winem mówiąc „Uświęć te dary mocą Twojego Ducha, aby stały się dla nas Ciałem i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa”.

            Duch jest życiem. Niedzielne zgromadzenie uczniów Chrystusa, jako Jego Mistyczne Ciało, jest ożywiane Duchem Świętym. Mówi o tym św. Piotr w dniu Pięćdziesiątnicy: „Kiedy (Jezus) został wywyższony mocą prawej ręki Boga i otrzymał od Ojca obiecanego Ducha Świętego, wylał Go, jak to sami widzicie i słyszycie” (Dz 2,33).

            Niezależność w istnieniu nie jest w mocy człowieka. Jako cząstka natury,  szczególnie wyraźnie doświadczamy naszej ludzkiej bezsilności. Na ziemi życie tylko się zmienia, ale sie nie kończy, zapewnia Ten, który zmartwychwstał i dał ludziom udział w swojej nieśmiertelności. Potrzebny jest człowiekowi Jego Duch. Więc Go nam posłał i ciągle posyła: „Przyjmijcie Ducha Świętego” – mówi do uczniów w wieczór swego zmartwychwstania, gdy rodzi się wspólnota wierzących. Ona nigdy nie będzie „posiadaczem” Ducha Świętego, bo nie jest On dany raz na zawsze. „Proście, a otrzymacie.”

„O Stworzycielu, Duchu, przyjdź!”. Potrzebujemy Ciebie każdego dnia, by idąc przez ziemię dobrze czynić.