Andrzej Rojewski

Relację z wstąpienia Jezusa do nieba znajdujemy w Ewangelii św. Marka, św. Łukasza i w Dziejach Apostolskich. Upamiętnia ten fakt Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Dzisiaj jest ona obchodzona 40-go dnia po Zmartwychwstaniu we Francji i Niemczech, w Italii, Hiszpanii i Portugalii oraz Wielkiej Brytanii, podczas gdy w Polsce, ze względów ekonomicznych, przeniesiono obchód, z czwartku 40-go dnia po Zmartwychwstaniu na Siódmą Niedzielę Wielkanocną. Decydującymi był w tym wypadku racje ekonomiczne. Warto jednak wiedzieć, że już na przełomie IV/V w. święty biskup Maksym z Turynu kierując się racją teologiczną, że w Okresie Wielkanocnym misteria zbawienia mogą być obchodzone tylko w niedziele, ten właśnie dzień poświęcał na obchód misterium Wniebowstąpienia.  

Pascha... dla chrześcijan najważniejsze i najbardziej doniosłe wydarzenie zbawcze w Roku Kościelnym. Jest ona celebracją zmartwychwstania Chrystusa,  czyli centralnego punktu wiary.

Ostatnia Wieczerza. „Jezus wiedział, że nadeszła godzina Jego przejścia  z tego świata do Ojca. A ponieważ umiłował swoich, którzy mieli pozostać na świecie, tę miłość okazał im aż do końca”- pisze św. Jan. Przed ustanowieniem Eucharystii i poleceniem: „Czyńcie to na Moją pamiątkę”, Mistrz obmył uczniom nogi.

Na rozpoczęcie okresu Wielkiego Postu słowu Pisma Świętego towarzyszy znak – posypanie głów popiołem. Wprowadzająca w ten okres Ewangelia (Mt 6,1-6.16-18), przypomina nie tylko religijne formy pokuty (jałmużna, modlitwa i post), ale przede wszystkim postawę serca, jaka powinna im towarzyszyć. 

Jak migotliwy i niestały jest płomień świecy, tak dzisiejsze święto połączyło niejednorodne elementy tworząc bogatszą całość. Może też dlatego zakorzeniło się silnie w ludowych obrzędach i zwyczajach.

Gdyby nie Mędrcy, Herod nie wiedziałby o narodzeniu Jezusa.

Wiadomość o przyjściu na świat obiecanego króla, przeraziła okrutnego władcę, który skazał już dwóch ze swych synów na śmierć, a niebawem miał stracić także trzeciego z obawy, że zechce przejąć jego tron.

Dziecko, które  narodziło się tej nocy w Betlejem nie wyróżniało się od innych dzieci. W zapowiedziach jego przyjścia na świat, pojawiły się jednak takie imiona jak: "Przedziwny  Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Oczekiwany, Książe Pokoju, Syn Najwyższego, Mesjasz, Emanuel, Jezus".

Myśl wywodząca się od św. Tomasza z Akwinu  zachęca: „Cokolwiek czynisz, roztropnie czyń i myśl o przyszłości”. Do jej zastosowania w praktyce wzywa rozpoczynający się pierwszy okres roku kościelnego zwany „Adwentem”. Słowo: „adwent” znaczy bowiem czekanie na to, co nadejdzie. Mówi o tym czytana dziś Ewangelia zapowiadając powtórne przyjście Chrystusa na ziemię. Bedzie ono tak niespodziewane jak potop, który przyszedł na ziemię w czasach Noego.

Jezus na krzyżu ze wszystkimi znakami skazanego na śmierć, osadzonego niesłusznie i ośmieszonego. I tylko jednemu ze współskazanych dane jest zrozumieć, że rozpoczyna się nowe królestwo, którego królem jest Ten, który kona.

Obchodzimy dzisiaj uroczystość Wszystkich Świętych. W tym uroczystym dniu chrześcijanie pielgrzymujący po ziemi kierują wzrok ku niebu, ku ogromnej rzeszy mężczyzn i kobiet, którym Bóg dał udział w swojej wieczności. Wywodzą się oni „z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków” (Ap 7, 9).

Według Listu do Hebrajczyków aniołowie są „duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc starającym się posiąść zbawienie” (1,14). Choć wymykają się spod naszego zwykłego poznania, ich istnienie nigdy nie podlega w Biblii wątpliwości. Gdy z biegiem roku Kościół odsłania tajemnice zbawienia dokonanego przez Chrystusa, na każdym z tych etapów odnajdujemy obecność aniołów.

Dzisiejsze święto jest świętem ocalonych i obdarzonych przez Chrystusa „nowym życiem przez Ofiarę złożoną na drzewie krzyża” (Pokomunia).

Podobnie jak w Liturgii bizantyjskiej, teksty dzisiejszej Mszy świętej rozpoczynają się słowami: „Z radością obchodzimy Narodzenie Najświętszej Maryi Panny, z Niej wzeszło słońce sprawiedliwości, Chrystus, który jest naszym Bogiem”.

Jak większość świat maryjnych, tak i  święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny powstało na Wschodzie. Według podania, które trudno zweryfikować, podczas Soboru w Chalcedonie (dziś Turcja) w 451 roku, cesarz Marcjan zażądał od biskupa Jerozolimy przeniesienia do Konstantynopola relikwii Najświętszej Maryi Panny. 

Od 29 lipca 2021 roku obchodzimy po raz pierwszy w jednym dniu liturgiczne wspomnienie Świętych Marty, Marii i Łazarza. Było to rodzeństwo mieszkające w Betanii, które Jezus z Nazaretu często odwiedzał.

Byśmy mogli iść dalej

Wiele przypowieści i nauk Jezusa wiąże się z ucztą, często ucztą weselną. W Kanie Jezus uczynił swój pierwszy cud. W działalności publicznej rozszerzał swój stół, zapraszał do niego tych, których nikt nie zapraszał – także grzeszników, ubogich, kalekich...