Sochocin, Parafia pw. św. Jana Chrzciciela

W 1385 r. na prośbę kasztelana kruszwickiego Dobiesława, ówczesnego właściciela Sochocina, książę mazowiecki Janusz I podpisał dokument lokacyjny, nadając mieszkańcom prawo miejskie. I choć nie zachował się akt erekcyjny utworzenia parafii, z całą pewnością trzeba przyjąć, że rok 1385 jest datą, kiedy istniała już parafia i było zorganizowane życie religijne poprzez wybudowanie kościoła, wydzielenie przynależnych wsi oraz pobyt stałego duszpasterza. Nie wiadomo, jak wyglądał pierwszy kościół, na pewno był drewniany i służył parafii prawie 200 lat. W 1528 r. król Zygmunt Stary miasto Sochocin wraz z parafią nadał dożywotnio swojej żonie, królowej Bonie. Królowa była fundatorką drugiego w kolejności kościoła. W połowie XVII wieku, prawdopodobnie w 1647 r., biskup sufragan płocki Wojciech Tolibowski dokonał konsekracji drewnianej świątyni. Nowy drewniany kościół miał dwoje drzwi, proste okna, zakrystię, dach kryty gontem, wolnostojącą dzwonnicę z trzema dzwonami i sygnaturką. Wystrój kościoła zmieniono w XVIII w., zaś ks. Michał Langhangi, proboszcz parafii w latach 1795-1818, gruntownie go restaurował. W 1806 r. kościół został ograbiony przez wojska moskiewskie, a w 1807 r. przez nieznanych złodziei. W latach 1842-1856 przy parafii działała szkoła elementarna.

Z powodu ruiny świątyni w latach 1856-1857 z inicjatywy ks. Kajetana Dominika Romana zbudowano kolejny drewniany kościół, konsekrowany przez biskupa płockiego Wincentego Chościak Popiela. W II połowie XIX w. do parafii przyłączono wsie, należące do zamkniętej wówczas parafii św. Stanisława BM w Gromadzynie (Gromadzyn. Biele, Drożdżyn. Koloząb, Niwikla, Żelechy). Ok. 1900 r. kościół w Gromadzynie rozebrano. W 1869 r. w czasie reformy administracyjnej władz carskich Sochocin utracił prawa miejskie. 

W 1908 r. ks. Wincenty Chabowski rozpoczął budowę czwartego w dziejach kościoła, który został ukończony w 1918 r. 13 października 1918 r. konsekrował go biskup płocki Antoni Julian Nowowiejski. Kościół jest jednonawowy, z nieotynkowaną elewacją, korpus nawowy czteroprzęsłowy, z transeptem, prezbiterium dwuprzęsłowe. Po obu stronach prezbiterium pomieszczenia: kaplica i zakrystia. Ściany prezbiterium i transeptu w 1952 r. Edwarda Regina Kasperska-Przeworska pokryła malowidłami metodą al fresco i sgrafitto. Obecnie ołtarz główny posiada nastawę z dużym krucyfiksem oraz figurami Matki Bożej, św. Jana Apostoła i dwóch aniołów, poświęcony 14 września 2003 r., zawierający relikwie bł. Jerzego Matulewicza.

Po II wojnie światowej kościół był remontowany. W ostatnich latach, staraniem parafian i ks. Czesława Stolarczyka, wykonano restaurację wieży, wymieniono dach na kościele, ramy okienne i drzwiowe, zainstalowano schody na wieżę i chór oraz zawieszono dzwon z napędem elektrycznym.

W Kołozębiu, gdzie od 1982 r. istniał punkt katechetyczny, od 1984 r. w dawnej świetlicy sprawowano Msze św. Na tym miejscu, które stało się własnością parafii, 25 czerwca 2003 r., z inicjatywy ks. Czesława Stolarczyka i kosztem parafian rozpoczęto budowę nowej kaplicy pw. Matki Bożej Częstochowskiej, według projektu Jadwigi Roman i Janusza Łabuza. Kamień węgielny poświęcił 20 maja 2004 r. biskup płocki Stanisław Wojciech Wielgus, 26 sierpnia 2005 r. odprawiono w kaplicy pierwszą Mszę św., zaś 26 sierpnia 2006 r. biskup pomocniczy Roman Adam Marcinkowski poświęcił tę świątynię. W ołtarzu głównym znajduje się kopia Ikony Jasnogórskiej z rzeźbami św. Apostołów Piotra i Pawła, na zasuwie zaś obraz Chrztu Pańskiego.

Od dn. 1 stycznia 2021 r. Sochocinowi przywrócono status miasta.