Starsi kapłani

Ciesząc się nowo wyświęconymi kapłanami, nie można zapomnieć o tych, którzy przeżywają swoje kolejne rocznice kapłańskie. Niektórzy powracają z tej okazji do seminarium, snują wspomnienia, porównują własną drogę z nowymi wyzwaniami, jakie stają przed Kościołem. Niektórzy odchodzą na emeryturę, jak owych sześciu kapłanów z naszej diecezji, których nazwiska znajduję w diecezjalnym okólniku, a których sylwetki, działania i prace towarzyszyły mojemu dorastaniu i pracy kapłańskiej.

Ciesząc się nowo wyświęconymi kapłanami, nie można zapomnieć o tych, którzy przeżywają swoje kolejne rocznice kapłańskie. Niektórzy powracają z tej okazji do seminarium, snują wspomnienia, porównują własną drogę z nowymi wyzwaniami, jakie stają przed Kościołem. Niektórzy odchodzą na emeryturę, jak owych sześciu kapłanów z naszej diecezji, których nazwiska znajduję w diecezjalnym okólniku, a których sylwetki, działania i prace towarzyszyły mojemu dorastaniu i pracy kapłańskiej.

Młodzi bracia pewnie tego nie znają. Czy nie byłoby dobrze, aby z okazji właśnie odchodzenia na emeryturę, przypomnieć ich prace, lata katechezy, wikariaty, probostwa, a może zbudowane kościoły i plebanie, warunki życia kapłańskiego i sposoby realizacji powołania? Poza racjami wynikającymi z czysto ludzkiej wdzięczności, może mieć to całkiem praktyczne znaczenie dla kształtowania świadomości kapłańskiej młodych księży, a nawet dopiero co powoływanych przez Boga.

Sami księża emeryci są na ogół na tyle onieśmieleni swoją nową sytuacją, czasami połączoną z dolegliwościami fizycznymi, że nie narzucają się ze swoim świadectwem. A przecież owo świadectwo jest niezwykle. Mamy bowiem do czynienia z pokoleniem księży, którzy nauczali religii w salkach katechetycznych, potem weszli do szkół, przeżyli rozkwit Kościoła za Jana Pawła II, by zderzyć się z twardą rzeczywistością ostatnich kilkunastu lat. Jest to prawdopodobnie ostatnie pokolenie kapłańskie, które nasączyło polski krajobraz tyloma świątyniami.

Ciągle mam ochotę ich pytać, skąd brali siły, dlaczego się nie poddawali, nie dezerterowali? Nie znaczy to, że nie błądzili. Podziwiam ich jednak za to, że powstawali, rady szukali konfesjonale, a nie u dziennikarzy, posłuszni byli biskupom, nawet gdy widzieli ich ograniczenia. Tak zostali wychowani, z takim obrazem księdza szli do seminarium, tak przyrzekali biskupowi podczas święceń i z takim samym respektem odnoszą się swoich pasterzy.

Czy damy radę tak wychować nowe pokolenie księży? Nie jest to takie oczywiste, zwłaszcza, że młodzież która przychodzi do seminariów nie jest tak silna psychicznie i tak zdeterminowana w wyborze drogi kapłańskiej. Dlatego niektórzy z niepokojem zadają pytanie: czy młode pokolenie polskich księży jest przygotowane na wyzwania nowych czasów? Jest to jedno z ważniejszych pytań w Kościele w Polsce.

Oczywiście, jestem ciekaw, co poradziliby starsi kapłani? Jak znam życie, poleciliby pracę od podstaw nad polską rodziną. Tylko w atmosferze Kościoła domowego można wychować silnego wiarą i nadzieją młodego człowieka, który Bogu powie - tak. Tak było pół wieku temu, tak jest obecnie i tak pozostanie.

18. 06.2014.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Dekretu ogólnego w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim wydanym przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 13 marca 2018 r. (dalej: Dekret) informuję, że:

  1. Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Diecezja Płocka z siedzibą przy ul. Tumskiej 3 w Płocku, reprezentowana przez Biskupa Płockiego;
  2. Inspektor ochrony danych w Diecezji Płockiej, tel. 24 262 26 40, e-mail: inspektor@diecezjaplocka.pl;
  3. Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w celu zapewnienia bezpieczeństwa usług, celu informacyjnym oraz pomiarów statystycznych;
  4. Przetwarzanie danych jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności, gdy osoba, której dane dotyczą, jest dzieckiem;
  5. Odbiorcą Pani/Pana danych osobowych jest Diecezja Płocka oraz Redaktor Strony.
  6. Pani/Pana dane osobowe nie będą przekazywane do publicznej kościelnej osoby prawnej mającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  7. Pani/Pana dane osobowe z uwagi na nasz uzasadniony interes będziemy przetwarzać do czasu ewentualnego zgłoszenia przez Pana/Panią skutecznego sprzeciwu;
  8. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania zgodnie z Dekretem;
  9. Ma Pani/Pan prawo wniesienia skargi do Kościelnego Inspektora Ochrony Danych (adres: Skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 6, 01-015 Warszawa, e-mail: kiod@episkopat.pl), gdy uzna Pani/Pan, iż przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana dotyczących narusza przepisy Dekretu;
  10. Przetwarzanie odbywa się w sposób zautomatyzowany, ale dane nie będą profilowane.

 


Opuść stronę