Blogi

Skłonić głowę

Takiej radości jak na dzisiaj zakończonych rekolekcjach dla małżeństw już dawno nie widziałem.

Święty Jan Chrzciciel jest partonem regionu Loreto, czyli Amazonii Peruwiańskiej. Istnieje legenda, że figurę świętego znaleźli w lesie indianie z wioski, gdzie dziś jest największa dzielnica Iquitos: San Juan Bautista. Jest legenda, ale znalezionej rzeźby nie ma. W tych dniach w dzielnicy Świętego Jana Chrzciciela jest wielkie święto, co oznacza: udekorowane ulice, liczne stragany na głównym placu, koncerty, występy artystyczne, konkursy tańca itp.

5 czerwca w Świetlicy Krytyki Politycznej w Gdańsku cztery dziewczynki w wieku 8-9 lat, w obecności swoich rodziców, dziadków i przyjaciół, usiadły na białych pufach, pod ścianą, na której wyświetlany był slajd z wielkim dębem o rozległych korzeniach. Dąb był głównym symbolem świeckiej uroczystości, która z jednej strony chce zastąpić Pierwszą Komunię, z drugiej wprowadzić dziecko do społeczności. Ceremonię prowadziła jedna z profesorek Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. Na początku nawiązała do wspomnień z dzieciństwa, które sprawiają, że jesteśmy silniejsi, zakorzenieni w tradycji rodzinnej, sąsiedzkiej i przyjacielskiej.

Dzięki inicjatywie doktorantów z koła naukowego teologów moralistów na UKSW, miałem okazję aktywniej przeżyć 35 rocznicę śmierci Prymasa Tysiąclecia. Na zorganizowanym przez młodych teologów sympozjum Nauczanie społeczne prymasa Tysiąclecia przypadł mi temat Wizja polityki w ujęciu Prymasa Wyszyńskiego. Początkowo trochę się zżymałem na tę wizję; nie znałem systematycznych prac Wyszyńskiego o polityce. Pamiętałem za to oskarżenia o politykierstwo ze strony ówczesnych przeciwników politycznych, zwłaszcza W. Gomułki. Wśród licznych opracowań na temat działalności Prymasa roi się co prawda od książek omawiających przesłanie społeczne kard. Wyszyńskiego, ale niewielu autorów porywa się na mówienie o Prymasie jako polityku.

Moją stroną startową w komputerze jest Deon.pl. Za wiele rzeczy go lubię, za inne trochę mniej. Nie ukrywam że 18 czerwca dość odważnie zilustrowano spoczynek w Duchu. Jest na nim przedstawiona atrakcyjna, młoda kobieta, z burzą własnych loków, w bardzo eleganckiej sukni, która leży w pozie z Duchem Świętym nie mającej nic wspólnego. Kochani - jesteście w błędzie - takie panie nie padają na spotkaniach z charyzmatykami, bo najzwyczajniej w świecie na nie nie chodzą. Prawdziwe upadki wyglądają zupełnie inaczej.

Maryja, Matka miłosierdzia

W sobotę, 11 czerwca, dziękowaliśmy Matce Bożej za nawiedzenie naszych parafii w Jasnogórskiej ikonie. Wszędzie dziękowaliśmy Jej, że swoim „niech mi się stanie”, zgodziła się zostać matką Syna Bożego, który jest najpełniejszym Słowem Boga miłosierdzia posłanym do ludzi, do nas. Maryja była w pełni świadoma, że na samej sobie doświadcza miłosierdzia Najwyższego: „uczynił mi wielkie rzeczy” – mówi w słowach jej pieśni, gdy spotyka Elżbietę.

Nie wiem, dlaczego niektóre kobiety chętnie zostałyby kapłankami. Ja zdecydowanie nie mam takiej potrzeby. Ołtarz, to przestrzeń zarezerwowana dla księży - mężczyzn. Jezus wiedział co robi, gromadząc w Wieczerniku samych apostołów. Niektórzy podważają wprawdzie rzeczywistość uwiecznioną przez Leonardo da Vinci na jego słynnej Ostatniej Wieczerzy, jednak ja się na nią wewnętrznie godzę.

Ilekolwiek razy myślę o Kardynale Stefanie Wyszyńskim, przypomina mi się propagandowa broszura, w czarnej okładce, z wielkimi czerwonymi literami: Quousque tandem, Kardynale (Jak długo jeszcze, Kardynale?). Tytuł nawiązywał do słynnego zdania z mowy oskarżycielskiej przeciwko Katylinie, arystokratycznemu senatorowi Rzymu, oskarżonemu o spisek. Demaskując ów spisek, Cyceron w swoim uniesieniu retorskim wypowiedział słynne zdanie ”Jak długo, Katylino, będziesz nadużywał naszej cierpliwości?

Serce Dobrego Pasterza

Każdego roku liturgicznego, podobnie jak w niedziele, zmieniają się czytania na Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Obecny rok (C) przynosi czytania o Dobrym Pasterzu, klasyczny tekst biblijny, obrazujący troskę Pana o Naród Wybrany.

Podobnie jak w naszej ojczyźnie tak i w Peru maj to miesiąc maryjny. Pierwszego maja odbywa się tradycyjne poświęcenie figurek Matki Bożej i uroczyste posłanie osób, które przez cały miesiąc będą animowały modlitwę różańcową po domach. W mojej parafii wieczorną modlitwę najczęściej prowadzą koordynatroki dwunastu zon parafialnych. Jestem im bardzo wdzięczny za poświęcony czas i ogromne zaangażowanie. Figurka Matki Bożej każdego dnia nawiedza inny dom. Jest zwyczaj, że po modlitwie przygotowuje się ¨compartir¨ dla sąsiadów (mały poczęstunek: kanapki i napój). Czasami pojawia się problem, że niektóre rodziny nie zapisują się na majowy różaniec, ponieważ nie mają pieniędzy na zrobienie poczęstunku.

Modzerowo to duża wieś, rozciągnięta na kilka kilometrów wzdłuż drogi łączącej Płock z Włocławkiem. Poza tym, że leży tuż obok Wisły, chyba niczym się nie wyróżnia, no może tym, że patrole policyjne gnieżdżą się w jej zaułkach jak ptaki w zaroślach. Od strony Płocka stoi fotoradar, czujny jak cerber. Nawet kościół w Modzerowie niepozorny, jak nieduża oficyna z czerwonej cegły, stoi pokornie za niewielkim płotem obok chodnika.

Wręczeniem świadectw zakończyliśmy seminarium dla "prayer leaders".